بزرگنمایی:

تبسم مهر - امید نعمتی خواننده گروه موسیقی پالت در گپ‌وگفتی از فرهنگ خاص رانندگی که در ایران حاکم است می‌گوید.

به گزارش خبرگزاری مهر ، امید نعمتی خواننده گروه موسیقی پالت از فرهنگ خاص رانندگی و قوانین خاص می‌گوید، چون باور دارد که فرهنگ رانندگی در ایران مخصوص همین کشور است و اگر یک فرد خارجی در ایران رانندگی کند قطعا تمام مدت متعجب خواهد شد! در ادامه این گپ‌وگفت را بخوانید:
چندسالگی گواهینامه گرفتید؟ رانندگی خودتان را چطور می‌بینید؟ محتاط؟ با سرعت؟
من درست در 18 سالگی گواهینامه ام را گرفتم اما جزو افرادی نیستم که از همان اول رانندگی خوبی دارند، اوایل هم خیلی خوب رانندگی نمی‌کردم چون اصولا از آن دسته بچه هایی نبودم که رانندگی کردن را دوست دارند و تقریبا دو سال هم طول کشید تا خوب رانندگی کنم. اتفاقا در همان دو سال اول، دو بار هم تصادف کردم، یکی به خاطر زود از پارک در آمدن بود. اما بعد از این دوتا تصادف دیگر هیچ وقت تصادف نکردم برای همین فکر می‌کنم رانندگی ام بد نیست .
در جاده‌ها هم رانندگی می‌کنید؟
-چون عاشق سفر هستم، برای همین در جاده خیلی رانندگی کرده ام، پارسال همین روزها بود که به خاطر رونمایی از آلبوم، تمام کنسرت هایی را که در شهرستان‌ها گذاشته بودیم، خودم با ماشین رفتم و مسیرهایی که رفتم از تهران به رشت، اصفهان، شیراز و بندرعباس بود و بعد هم یک سفر چند روزه به قشم و اطراف آن داشتم. تمام این مسیرها را هم با ماشین خودم رفتم و دوباره به تهران برگشتم. تقریبا می‌توانم بگویم برای همین مسیرها حدود 17 هزار کیلومتر رانندگی کردم .
تخلف هم داشته اید؟ بیشتر خلاف‌های رانندگی تان چه چیزی بوده؟
بله خلاف داشته ام. اگر بگویم، خلاف نداشتم دروغ گفته ام. مثلا چندین بار شده که وارد طرح ترافیک شده‌ام .
رانندگی بین خطوط را رعایت می‌کنید؟
بله و خیلی هم روی این موضوع حساس هستم؛ می‌توانم بگویم یکی از چیزهایی که خیلی توی رانندگی کلافه و عصبانی ام می‌کند همین مساله رانندگی نکردن بین خطوط است. خیلی وقت‌ها می‌بینم که راننده یک ماشین خیلی خونسرد درست روی خطوط رانندگی می‌کند و این واقعا برایم عجیب است، به همین دلیل خودم همیشه تلاش می‌کنم تا بین خطوط رانندگی کنم چون فکر می‌کنم این موضوع باعث ترافیک بیشتر می‌شود .
انتظارتان در رانندگی از مردم چه چیزی است؟
انتظار دارم که شهروندان قوانین را رعایت کنند، هرکسی به سهم خودش اگر کاری را که درست است، انجام بدهد، شک نداشته باشد که تاثیرگذار است و وضعیت رانندگی در کشور تغییر می‌کند و اوضاع و احوال خیابان‌های تهران و ایران قطعا بهتر می‌شود .
چه تخلف‌هایی در رانندگی هست که شما را کلافه یا عصبانی می‌کند؟
یکی که همان موضوع بین خطوط رانندگی کردن بود و یکی دیگر هم که به نظرم بی ربط به رانندگی و فرهنگ رانندگی نیست، پرت کردن آشغال از پنجره ماشین است. این که بعضی شهروندان خوراکی می‌خورند و پوست آن را توی خیابان می‌اندازند و هیچ وقت دلیل انجام این کار را نفهمیدم. خیلی وقت‌ها وقتی چنین صحنه ای را می‌بینم می‌روم به راننده آن ماشین تذکر می‌دهم .
یکی دیگر از تخلفاتی که خیلی عصبانی‌ام می‌کند، چراغ زدن یا بوق زدن پشت یک ماشین دیگر است. به هر دلیلی ممکن است ماشین جلویی نتواند تندتر رانندگی کند، این همه عجله کردن توی رانندگی را هم هیچ وقت نفهمیدم واقعا !
از وسایل حمل و نقل عمومی هم استفاده می‌کنید؟
بله. کل سال‌های دانشجویی با اتوبوس به دانشگاه می‌رفتم، از تهرانپارس با اتوبوس می‌رفتم آزادی چون دانشگاهم آنجا بود. حتی جالب است بگویم بعدها وقتی یک کنسرت در میدان آزادی داشتیم، من باز با بی ار تی به کنسرت رفتم، چون واقعا راه بهتری هم نبود یا باید با آژانس می‌رفتم که برای ما که تازه کار بودیم، هزینه خیلی زیادی داشت. با تاکسی هم که می‌رفتیم به ترافیک خیابان‌ها می‌خوردیم، برای همین بهترین راه تردد با بی ار تی بود .
به نظرتان بهترین و سریعترین راه برای حل مشکل ترافیک در کلانشهرهایی مثل تهران چیست و چه راهی برای بهبود فرهنگ رانندگی در کشور پیشنهاد می‌کنید؟
فکر می‌کنم سریعترین راه و بهترین راه برای رفع مشکل ترافیک، آگاهسازی مردم و مسئولان مربوط است. حل این مشکل غیرممکن نیست، ما اول باید کاری کنیم که این آگاهی و نیاز بهبود رانندگی در مردم و مسئولین احساس شود، بعد برای حل آن راه‌های فرهنگی مختلفی پیاده کنیم. بهترین راه آگاهسازی مردم و مسئولان است. به نظر من، برای حل این موضوع متخصصان زیادی در کشورمان وجود دارند که می‌توانیم از آن‌ها کمک بگیریم اما وقتی این نیاز هنوز دیده نشده، نمی‌توانیم به دنبال بهبود وضعیت ترافیک باشیم .
در بی نظمی و ترافیک به نظرتان فقط مردم مقصر هستند یا مسئولان هم مقصرند؟
هم مردم مقصر هستند و هم مسئولان؛ همه ما مقصریم و نقشی در این مشکلات داریم و گفتم، فقط در صورتی این مشکل برطرف می‌شود که همه مردم و مسئولان عزمشان را برای برطرف کردن این معضل جزم کنند، اگر نه حل شدنی نیست. خیلی کشورها این مشکل را برطرف کرده‌اند و راه‌حل‌های زیادی برای حل آن وجود دارد، ما هم مثل همه دنیا می‌توانیم این مشکل را حل کنیم فقط باید بخواهیم که این کار انجام شود که تا الان متاسفانه نخواسته‌ایم .