تبسم مهر - تلاوت مجلسی سوره‌های مبارکه قاف آیات 31‌ای آخر و قریش با نوای سید متولی عبدالعال در اینجا قابل دریافت است.


به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، سوره قاف پنجاهمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جزء 26 قرآن جای گرفته است. این سوره را «ق» [=قاف] می‌نامند، زیرا با آیه «ق وَالْقُرْ‌آنِ الْمَجِیدِ» (قاف، سوگند به قرآن مجید) آغاز می‌گردد. مسأله معاد و تعجب کافران از زنده شدن مجدد مردگان و مسأله نبوت و همچنین توحید و قدرت الهی از موضوعات مطرح شده در آن است. از آیات مشهور این سوره آیه 16 است که خدا را به آدمی از شاهرگش نزدیک‌تر می‌داند. این سوره از نظر حجم از سوره‌های مفصلات قرآن به شمار می‌رود. در فضیلت تلاوت این سوره از پیامبر(ص) آمده هر کس سوره ق را قرائت کند خداوند سختی‌ها و سکرات مرگ را بر وی آسان می‌کند.
تلاوت مجلسی سوره‌ قاف آیات 31‌الی آخر
flowplayer.conf = { key: "$01763380", keyboard: false }; $(function(){ $(".player_739849_9331697").flowplayer(); });

دانلود
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّهُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِیدٍ ﴿31﴾
و بهشت را براى پرهیزگاران نزدیک گردانند بى‏آنکه دور باشد (31)
هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِکُلِّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ ﴿32﴾
[و به آنان گویند] این همان است که وعده یافته‏ اید [و] براى هر توبه‏ کار نگهبان [حدود خدا] خواهد بود (32)
مَنْ خَشِیَ الرَّحْمَنَ بِالْغَیْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِیبٍ ﴿33﴾
آنکه در نهان از خداى بخشنده بترسد و با دلى توبه‏ کار [باز] آید (33)
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ ﴿34﴾
به سلامت [و شادکامى] در آن درآیید [که] این روز جاودانگى است (34)
لَهُمْ مَا یَشَاءُونَ فِیهَا وَلَدَیْنَا مَزِیدٌ ﴿35﴾
هر چه بخواهند در آنجا دارند و پیش ما فزونتر [هم] هست (35)
وَکَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِی الْبِلَادِ هَلْ مِنْ مَحِیصٍ ﴿36﴾
و چه بسا نسلها که پیش از ایشان هلاک کردیم که [بس] نیرومندتر از اینان بودند و در شهرها پرسه زده بودند [اما سرانجام] مگر گریزگاهى بود (36)
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَذِکْرَى لِمَنْ کَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ ﴿37﴾
قطعا در این [عقوبتها] براى هر صاحبدل و حق نیوشى که خود به گواهى ایستد عبرتى است (37)
وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِنْ لُغُوبٍ ﴿38﴾
و در حقیقت آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است در شش هنگام آفریدیم و احساس ماندگى نکردیم (38)
فَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ ﴿39﴾
و بر آنچه مى‏ گویند صبر کن و پیش از برآمدن آفتاب و پیش از غروب به ستایش پروردگارت تسبیح گوى (39)
وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ ﴿40﴾
و پاره‏ اى از شب و به دنبال سجود [به صورت تعقیب و نافله] او را تسبیح گوى (40)
وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَکَانٍ قَرِیبٍ ﴿41﴾
و روزى که منادى از جایى نزدیک ندا درمى‏ دهد به گوش باش (41)
یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَهَ بِالْحَقِّ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ ﴿42﴾
روزى که فریاد [رستاخیز] را به حق مى ‏شنوند آن [روز] روز بیرون آمدن [از زمین] است (42)
إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی وَنُمِیتُ وَإِلَیْنَا الْمَصِیرُ ﴿43﴾
ماییم که خود زندگى مى ‏بخشیم و به مرگ مى ‏رسانیم و برگشت به سوى ماست (43)
یَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِکَ حَشْرٌ عَلَیْنَا یَسِیرٌ ﴿44﴾
روزى که زمین به سرعت از [اجساد] آنان جدا و شکافته مى ‏شود این حشرى است که بر ما آسان خواهد بود (44)
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَقُولُونَ وَمَا أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ یَخَافُ وَعِیدِ ﴿45﴾
ما به آنچه مى‏ گویند داناتریم و تو به زور وادارنده آنان نیستى پس به [وسیله] قرآن هر که را از تهدید [من] مى‏ ترسد پند ده (45)
انتهای پیام/