بزرگنمایی:

تبسم مهر - سرمربی تیم ملی تنیس گفت: کی‌روش یک مدرس ورزشی بود، او کار 20 نفر را می‌کرد اما در نهایت «دلال» خطابش کردند.

سعید احمدوند در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، در مورد حضورش در فرودگاه برای بدرقه کارلوس کی‌روش اظهار داشت: من خودم از طرفداران کی‌روش بودم و آرین قاسمی مترجم او هم از دوستان من است. قرار بود شب گذشته او را ملاقات کنم اما به دلیل خستگی که داشت نشد و امروز صبح در فرودگاه وی را دیدم. 
* وقتی رو در رو با کی‌روش صحبت کنید، مجذوبش می‌شوید
وی ادامه داد: کی‌روش خودش تنیس بازی می‌کند و چند بار هم از او خواستیم که به تمرینات تیم ملی بیاید اما نشد. او انسانی است که اگر از نزدیک با وی صحبت کنید جذبش می‌شوید، واقعاً کی‌روش هیولایی نیست که از او ساخته‌اند و آدم بسیار دوست داشتنی‌ای است. وقتی رو در رو با او صحبت می‌کنید چیزهای زیادی یاد می‌گیرید و عاشقش می‌شوید. در این 8 سالی که سرمربی تیم ملی بوده چند بار با او صحبت کردم و خیلی حیف شد که فوتبال ما او را از دست داد.
* کی‌روش دخالتی نمی‌کرد، او یک منیجر داخلی سطح بالا برای فدراسیون بود
وی در مورد اینکه خیلی‌ها به خاطر دخالت‌هایی که در فوتبال ایران می‌کرد از او ناراضی بود، گفت: اصلاً اینطور نبود. او دخالت نمی‌کرد، باید مسئولی در فدراسیون حضور داشت که این کارها را انجام می‌داد اما نبود، کی‌روش چون استانداردها را می‌دانست مانند یک منیجر داخلی سطح بالا برای فدراسیون انجام می‌داد. او کار 20 نفر را می‌کرد اما در نهایت «دلال» خطابش کردند.کی‌روش محبوب مردم بود و این برخوردهایی که صورت گرفت درست نبود. او واقعاً مهربان و به معنای واقعی کلمه جنتلمن است. 

* به من گفت بیا لیسبون تنیس بازی کنیم!
سرمربی تیم ملی تنیس در مورد اینکه در این ملاقات چه صحبت‌هایی رد و بدل شد، گفت: چیز خاصی نبود، صحبت‌های معمولی را انجام دادیم. او دعوت کرد که در لیسبون تنیس بازی کنیم که من در جوابش گفتم شما قرار است به کلمبیا بروید و در پرتغال نیستید، اما اعلام کرد چند روزی به استراحت نیاز دارم پس از آن به کلمبیا خواهم رفت.
* اگر برای تنیس هم مربی‌ای مانند کی‌روش بیاید، باید استقبال کنیم
احمدوند در مورد اینکه آیا تنیس هم به چنین مربی‌ای احتیاج دارد یا خیر، گفت: اگر اینطور باشد که باید استقبال کنیم. کی‌روش ساختار تیم ملی را درست کرد اما نمی‌دانم چرا با بدی از او یاد می‌کنند. درست است خودش هم یک جاهایی عصبانی شد و باید بهتر مدیریت می‌کرد اما او واقعاً فقط یک مربی نبود بلکه یک مدرس ورزشی بود. من اطلاع دارم که او تمام پاداش‌هایی هم که دریافت می‌کرد به ماساژورها، تدارکات و خیریه می‌داد چون احتیاجی به 100 هزار دلار نداشت.
انتهای پیام/س