بزرگنمایی:

تبسم مهر - فرشاد مهدی‌پور، مدیر مسئول روزنامه «صبح نو»  معتقد است که ویژگی‌هایی زنده‌یاد حاج رضا مقدسی را در فضای حرفه‌ای رسانه متمایز می‌کرد. تامین منافع مردم در روزنامه‌نگاری برایش یک اصل مهم بود.

به گزارش خبرنگار مهر رضامقدسی، متولد 1346 در مشهد از روزنامه‌نگاران قدیمی پس از انقلاب اسلامی بود. او سابقه حضور در جبهه هم داشت، فعالیت روزنامه‌نگاری‌اش را در سال 1366 در روزنامه «قدس» آغاز کرد. این روزنامه، نخستین نشریه‌ای بود که با توجه به فراگیر شدن تدریجی اینترنت، از سال 1376 توانست به طور هم زمان در دو شهر تهران و مشهد منتشر شود. این مسیر باعث شد که در میانه جریان دوم خرداد و پس از آن، روزنامه قدس جرگه‌ای از روزنامه‌نگاران هوادار انقلاب اسلامی را در خودش جمع کند. یادداشت‌نویسانی مثل یوسفعلی میرشکاک، محمدرضا زائری، حسین انتظامی در این روزنامه می‌نوشتند. در آن روزها روزنامه قدس مرکز تبادلات جریان‌های مختلف قرار گرفت و این برای رضا مقدسی، تجربه موفقی محسوب می‌شد. بعدها که در سال 1379 روزنامه «جام جم» با هدف سبک وسیاق زندگی برای مردم منتشر شد، زنده‌یاد مقدسی به این روزنامه پیوست. هم‌زمان با تاسیس « خبرگزاری مهر » در سال 1382 وی از اعضای هیات موسس این خبرگزاری و سپس مدیر عامل خبرگزاری مهر شد اما همچنان در روزنامه جام جم فعالیت داشت. پس از این، در روزنامه همشهری به عنوان جانشین مدیر مسئول منصوب شد. در سال 1387 مدیر مسئول روزنامه «خبر» شد. در دوره وزارت ارشاد صفار هرندی دبیر جشنواره مطبوعات را نیز بر عهده داشت. بعد از سال 1388 نیز مدتی در روزنامه ایران هم فعالیت کرد. هرچند در خبرگزاری مهر ، مسئولیت او جدی‌تر بود اما مقدسی در راه‌اندازی روزنامه «صبح نو» هم نقش مهمی داشت.
او پس از درگیر شدن با بیماری سخت «سرطان»، ناچار به کناره‌گیری از مسئولیت خود در خبرگزاری مهر شد و بعد از دو سال، صبح 13 بهمن‌ماه 1396 دار فانی را وداع گفت. از او سه فرزند (یک دختر و دو پسر) باقی مانده است. همچنین آثار مکتوبی از جمله « خبرگزاری‌های ایران: به ضمیمه محیط‌شناسی راهبردی سایت‌های خبری ایران »، « ت‍ودی‍ع م‍ک‍ت‍وب‌: ی‍ادداش‍ت‌ه‍ای اصحاب ف‍ره‍ن‍گ در ت‍ودی‍ع ح‍س‍ی‍ن ان‍ت‍ظام‍ی از روزن‍ام‍ه ج‍ام ج‍م » و «کتاب مطبوعات ایران 8» به جا مانده است. مقدسی در حال تدوین رساله دکتری خود با عنوان «جریان‌سازی در روزنامه‌نگاری طراز انقلاب اسلامی» بود که عمرش برای به سرانجام رساندن آن کفاف نداد.
فرشاد مهدی‌پور از صمیمی‌ترین همکاران و دوستان زنده‌یاد رضا مقدسی درسال‌های مختلف کار حرفه‌ای این فعال رسانه‌ای، درباره او گفت: در جریان کار خبرنگاری در حوزه فرهنگ با زنده‌یاد رضا مقدسی آشنا شدم. او رشته «تاریخ» خوانده بود و به مطالعات عمیق تاریخ، تاریخ انقلاب اسلامی و تاریخ معاصر علاقه‌مند بود. این علاقه‌مندی فصل مشترک آشنایی ما شد. در مدت 25 سال که رابطه استاد و شاگردی، همکاری و سپس رفاقت بین ما برقرار شده بود، برخی خصوصیات در تمام این سالها در وی پایدار ماند.
او ادامه داد: «ثابت قدم بودن» نخستین ویژگی شاخص مقدسی بود. اگر کاری را در مسیری که فعالیت داشت آغاز می‌کرد، با جدیت آن را پیگیری می‌کرد. تمام وقت خودش را مصروف آن کار می‌کرد. حتی اگر کار کوچکی به عهده او گذاشته می‌شد، همین روحیه را حفظ می‌کرد. همه کارهایی که مقدسی انجام می‌داد، از جنس رسانه نبود و او مدتی مدیر کل روابط عمومی وزارت رفاه، کار و امور اجتماعی را بر عهده داشت. در آن‌جا زیرساخت‌ها را فراهم آورد و به رسانه‌های آن سامان بخشید.
به گفته مدیر مسئول روزنامه «صبح نو» ویژگی دیگر زنده‌یاد مقدسی، داشتن «تعلقات و تعهد صنفی» نسبت به کار حرفه‌ای خود بود. کار صنفی برای او در اولویت بود. روزنامه‌نگاری را به مثابه «مفهوم دقیق روزنامه‌نگاری» پیگیری می‌کرد. البته معتقد بود که روزنامه‌نگاری سالم و ناسالم داریم و در ایران باید روزنامه‌نگاری سالم را تقویت کنیم. این نوع روزنامه‌نگاری سالم ضرورتا اصلاح‌طلبانه یا اصولگرایانه نیست؛ بلکه روزنامه‌نگاری در خدمت منافع مردم است. به همین دلیل در طول سال‌های همکاری‌اش با افراد مختلف از گونه‌های مختلف سیاسی را تجربه کرده بود اما چیزی که برایش اصل بود، تامین منافع مردم در خروجی نهایی بود.
مهدی‌پور درباره «سعه صدر» را از دیگر ویژگی‌های برجسته زنده‌یاد مقدسی عنوان کرد و افزود: او سعه صدر بسیار خوبی داشت. در گفت‌وگوها، مشورت دادن‌ها، تامل کردن درباره متن‌ها، خواندن دقیق متن خبرنگاران، کمک برای ارتقا دادن آن‌ها، بحث کردن و مجاب کردن افراد وقت زیادی می‌گذاشت.
این مدیر مطبوعاتی یادآور شد: مقدسی همواره در پی «تحلیل داشتن» درباره موضوعات بود. همیشه تلاش می‌کرد در میان حجم انبوه اخبار گم نشود و سعی می‌کرد بفهمد «صحنه» چه ویژگی‌هایی دارد و او چه تحلیلی می‌تواند از رابط حاکم بر صحنه داشته باشد. چون رشته‌های ارتباطات و علوم سیاسی خوانده بود، خداوند به او این توفیق را داده بود که بتواند در این مسیر صاحب‌نظر باشد.