بزرگنمایی:

تبسم مهر - به گزارش ایسنا، «سلینجر» در سال 2010 درگذشت و مجموعه‌ای کوچک اما مهم و تأثیرگذار از آثار چاپ‌شده خود را بر جای گذاشت. داستان «شانزدهم هپ‌ورث، 1924» آخرین اثر او بود که سال 1965 در مجله «نیویورکر» به چاپ رسید و تا سال‌ها این شایعه مطرح بود که او به عنوان خالق شخصیت «هولدن کالفیلد» به عنوان یکی از بادوام‌ترین شخصیت‌های ادبی قرن، همچنان به نوشتن آثارش در روستایی واقع در نیوهمپشایر و دور از توجه عمومی ادامه می‌داده است.
«مت سلینجر» در گفت‌وگویی اختصاصی با گاردین برای اولین‌بار اعلام کرد: "پدرم هیچ‌گاه دست از نوشتن برنداشته بوده و تمام آن چیزهایی را که در این سال‌ها نوشته به زودی منتشر خواهد شد. او حتی زمانی که در حال رانندگی بود ناگهان کنار می‌زد و چیزی می‌نوشت و با خود می‌خندید؛ برخی مواقع این نوشته‌ها را به من نشان می‌داد و برخی مواقع این کار را نمی‌کرد. در کنار هر صندلی در خانه دفترچه‌ای از نوشته‌های او قرار داشت."
فرزند «سلینجر» همچنین شایعه انتشار پنج کتاب جدید از پدرش به همراه یک داستان کوتاه با محوریت شخصیت «هولدن کالفیلد» را که اولین‌بار در سال 2013 مطرح شد تکذیب کرد. این شایعه برگرفته از مستندی ساخته‌شده درباره «جی‌.دی. سلینجر» بود که البته این مستند مورد تایید نزدیکان این نویسنده نبوده است. او درباره آثار پدرش که قرار است به چاپ برساند توضیحات دقیق‌تری ارائه نداد؛ گرچه ظاهراً این آثار بیشتر درباره خانواده «گلس» است که در اغلب آثار کوتاه داستانی «سلینجر» حضور دارند.
«مت سلینجر» به همراه «کولین اونیل» همسر «سلینجر» که اداره بنیاد این نویسنده معروف را بر عهده دارند از سال 2011 مشغول کار بر روی آثار به‌جامانده از نویسنده «ناتور دشت» هستند و این کارها هنوز برای چاپ آماده نیست.
حجم بسیار زیادی از آثار «سلینجر» منتشرنشده باقی‌مانده چرا که پس از آخرین اثرش که به چاپ رسید همچنان برای مدت حدود 50 سال به نوشتن ادامه می‌داد. «مت سلینجر» ابراز امیدواری کرد فرآیند آماده کردن این آثار کمتر از 10 سال طول بکشد و گفت با تمام تلاش مشغول آماده کردن این مطالب است.
«جروم دیوید سلینجر» متولد اول ژانویه 1919 در منهتن نیویورک، با انتشار رمان «ناتور دشت» در سال 1951 به شهرت جهانی رسید. او از دوره راهنمایی نگارش داستان‌های کوتاه را آغاز کرد و در دهه 40 پیش از حضور در جنگ جهانی دوم، چندین داستان از او در نشریه‌ها به چاپ رسید.
«ناتور دشت» که تقریباً به تمام زبان‌های زنده دنیا ترجمه شده، سالانه حدود 250 هزار نسخه در جهان فروش دارد و تاکنون حدود 62 میلیون نسخه از آن در سراسر جهان به فروش رسیده است. این نویسنده تا پیش از مرگ در 27 ژانویه 2010 هرگز اجازه ساخت اثری سینمایی بر اساس این کتاب را نداد. گفته می‌شود مخالفت جدی او با اقتباس سینمایی از کتاب‌هایش به نوع ساخت فیلم «عمو ویگیلی در کانتیکت» بازمی‌گردد که هالیوود بر اساس یکی از داستان‌های او ساخت.
هرچند موفقیت «ناتور دشت» موجب شهرت فراوان سلینجر شد، اما او با گوشه‌نشینی، از مردم دوری می‌کرد و به‌ندرت داستان یا کتابی از او منتشر می‌شد. انزوای سلینجر به اندازه‌ای بود که طی سه دهه گذشته هیچ مصاحبه‌ای از او در رسانه‌های جهان منتشر نشد.
سلینجر که مجموعه داستان کوتاه «9 داستان» را در سال 1953 بعد از «ناتور دشت» نوشت، در سال 1961 «فرانی و زویی» را منتشر کرد و دو سال بعد «تیرهای سقف را بالا بگذارید نجاران» را که متشکل از دو رمان کوتاه بود به چاپ رساند.
آخرین اثر به چاپ‌رسیده از این نویسنده سرشناس به ژوئن سال 1965 برمی‌گردد که «شانزدهم هپ‌ورث 1924» را در مجله «نیویورکر» منتشر کرد.
«یادداشت‌های شخصی یک سرباز»، «هفته‌ای یک‌بار آدمو نمی‌کشه»، «نغمه غمگین»، «دلتنگی‌های نقاش خیابان چهل و هشتم»، «بالابلندتر از هر بلندبالایی»، «جنگل واژگون» و «درست قبل از جنگ با اسکیموها» از معروف‌ترین آثار «جی. دی. سلینجر» هستند.
انتهای پیام