بزرگنمایی:
فرزانه طاهری می‌گوید: من در تجربه ۲۱ساله زندگی مشترک با گلشیری هیچ‌گاه در سایه نبودم؛ من همه وقت در زیر آفتاب او بودم.
تبسم مهر به نقل از ایسنا، این مترجم و همسر هوشنگ گلشیری در نشستی که 22 آبان‌ماه در
شهر کتاب اصفهان برگزار شد در پاسخ به سوالی در رابطه با نقش هوشنگ گلشیری
در ترجمه‌هایش همچنین اظهار کرد: او بر زندگی من تابید و من در آفتاب حضور
او چون گیاهی بالیدم. در این سال‌ها ما با هم کتاب و متون ادبی خواندیم و
من اولین خواننده‌ای بودم که داستان‌های او را می‌خواندم.
طاهری همچنین در صحبت‌هایی درباره ترجمه گفت: اصلی‌ترین موضوع و سنگ
بنای ترجمه کتاب از نظر من هوش زبانی است. در یک ترجمه موفق هوش شنیداری
مترجم از مهمترین ویژگی‌هاست.
او در ادامه بیان کرد: هیچ‌گاه در ترجمه به دنبال جست‌وجوی کتابی که
نویسنده آن فرد شاخصی باشد نبوده‌ام، بلکه شاخص‌های من برای انتخاب کتاب
بیشتر شرایط زمانی و کشش موضوع آن کتاب برای خواننده است و صادقانه بگویم
تا کتابی را خودم دوست نداشته باشم ترجمه نمی‌کنم.
طاهری افزود: درواقع اگر نتوانم با کتاب مورد نظرم برای ترجمه ارتباط
برقرار کنم آن کتاب را ترجمه نمی‌کنم و بدون اغراق بگویم که عاشقانه
کتاب‌هایم را ترجمه کرده‌ام. مترجم نباید به بهانه نیافتن واژه فارسی معادل
با واژه‌ای از زبان دیگر طفره برود و باید دامنه لغات خود را گسترش دهد.
این مترجم در ادامه تاکید کرد: ترجمه هنرنمایی مترجم نیست؛ مترجم در اصل
باید به سبک نویسنده کتاب وفادار بماند و اصلا نباید به شخصی‌نگری در
ترجمه برسد.
فرزانه طاهری همچنین گفت: من و هوشنگ گلشیری با هم متون کهن فارسی
می‌خواندیم. مترجم کتاب در نخستین گام باید به زبان فارسی کهن و معاصر تسلط
کافی داشته باشد و برای ترجمه کتاب نباید تنها به زبان مادری مسلط بود.
بدون شک اگر نتوانم ارتباطی را با کتاب مورد نظرم برای ترجمه برقرار کنم آن
کتاب را ترجمه نمی‌کنم و بدون اغراق بگویم که عاشقانه کتاب‌هایم را ترجمه
کرده‌ام.
او اظهار کرد: مترجمان به هیچ وجه به بهانه نیافتن واژه فارسی معادل با
واژه‌ای دیگر نمی‌توانند به تنبلی ذهنی دست بزنند و از مسئولیت خود طفره
بروند؛ آن‌ها باید دامنه لغات خود را گسترش دهند.
این مترجم درباره نقش ناشران نیز تاکید کرد: اگر ناشر راضی به نشر هر
نوع کیفیت از ترجمه کتاب نباشد به جای کمیت بالای ترجمه شاهد کیفیت بالای
آثار خواهیم بود.