بزرگنمایی:

به گزارش تبسم مهر، آن زمان که روستاییان به هر غربیه یا مسافری در ده و روستای خود خدمات می‌دادند آنها را در گوشه‌ای از منزلشان اسکان داده با همان غذایی که برای خودشان تهیه کرده بودند پذیرایی می‌کردند و با مهمانانشان شب‌ها تا صبح گپ می‌زدند هیچ وقت در نظرشان نبود که از آنها بابت این میزبانی پولی دریافت کنند.

اما حالا برای آن دسته از شهرنشینانی که دوست دارند از شهر و دیارشان به روستایی به دور از دغدغه‌های شهری بروند و به سبک و سیاق گذشته خود چند روزی را سپری کنند، زمینه‌ای فراهم شده که این نوع خدمات را از روستاییان گرفته و در ازایش پولی پرداخت کنند.

حالا با این سبک از میزبانی و مهمانی در روستاهایی که جاذبه‌ای برای سفر دارد، هم شهری‌ها به دلخواهشان رسیده‌اند و هم روستایی‌ها کسب درآمد می‌کنند. در برخی از شهرها روستاییان به محل زندگی خودشان برگشته‌اند تا از این مسافران پذیرایی کنند و در کنارش فرهنگ زندگی شأن را به آنها یاد دهند.

این پروژه با چنین رویکردی یعنی انتقال فرهنگ به یکدیگر آغاز شد در واقع روستایی‌ها از اینکه می‌دیدند شهر نشین ها چقدر طالب زندگی ساده آنها هستند لذت می‌بردند و سعی می‌کردند فضای بکر تری را در اختیار مسافرانشان قرار دهند. اما رفته رفته اوضاع در حال تغییر است. روستاییان خانه‌های گلی و خشتی خود را به آپارتمان تبدیل کرده‌اند و از گردشگران پذیرایی می‌کنند دلیلشان هم بالابودن سطح توقعات مسافرانشان است.

از سوی دیگر از آنجا که هیچ وقت برای ایجاد یک واحد اقامتی بومی در یک روستای و یا ده ضوابطی تعیین نشد، هر کسی محل زندگی خود را برای اقامت مسافران تجهیز کرد و نامش را بوم گردی گذاشت.

فارغ از اینکه استانداردهای اولیه یک اقامتگاه بومی گردی را هم ندارند. خیلی از این افراد گوشه‌ای از خانه و یا خانه‌ای متعلق به خودشان را برای اقامت تجهیز کرده‌اند. گاهی این خانه‌ها یک آپارتمان هستند و نه یک اقامتگاه سازگار با محیط بومی آن منطقه.

این آپارتمان‌ها که پیش از این سازمان میراث فرهنگی نامشان را خانه مسافر گذاشته بود اکنون در بسیاری از استان‌ها با نام بوم گردی مجوز گرفته‌اند و در نهایت تنها با چیدن چند صنایع دستی در خانه نامش را بوم گردی گذاشته‌اند.

از این دست واحدهای اقامتی زیاد است و سازمان متولی گردشگری نیز آمار می‌دهد که بیش از 1500 واحد بوم گردی در کشور فعال شده که تاپایان دولت دوازدهم به دو هزار واحد نیز خواهد رسید.

با این رشد فزاینده اما بدون استاندارد کم کم بوم گردی از آن حال و هوای خاص روستایی و میزبانی از مهمان و احترام به جامعه میزبان و مهمان، به واحدهای اقامتی دیگری تبدیل می‌شود که میزبانی شایسته در رتبه چندم اولویت‌های آن قرار خواهد گرفت.