بزرگنمایی:

به گزارش تبسم مهر سیدجواد موسوی درباره مراجع صادرکننده مجوز خانه‌های تاریخی و قدیمی که به رستوران، کافه و یا اقامتگاه تبدیل می‌شوند، به ایسنا گفت: مجوز «خانه‌-کافه» را وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نمی‌دهد. ما مجوزها را براساس مصداق‌هایی که در بند «ب» و «ج»  آیین‌نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه‌بندی و نرخ‌گذاری تأسیسات گردشگری تصویب شده، صادر می‌کنیم.

او در پاسخ به بلاتکلیفی خانه - کافه‌ها برای گرفتن مجوز فعالیت و نامشخص بودن مرجع صادرکننده این مجوز در شرایطی که بسیاری از این کافه‌ها در خانه‌های تاریخی و یا ثبت شده در فهرست میراث ملی راه‌اندازی شده‌اند، اظهار کرد: در آن آیین‌نامه حدود 29 مصداق در زیرمجموعه تاسیسات گردشگری تعریف شده که وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مجوز آن‌ها را صادر می‌کند. «خانه‌-کافه» در ذیل این مصادیق نیامده است.

مدیرکل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری همچنین درباره تکلیف مجوز «هاستل» ها که شمار آن‌ها نیز درحال افزایش است اما با مقاومت هتلداران و برخوردهایی از سوی اداره اماکن نیروی انتظامی برای ادامه فعالیت با این عنوان رایج جهانی در ایران مواجه شده است، گفت: «هاستل‌ها» در مصادیق  آیین‌نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه‌بندی و نرخ‌گذاری تأسیسات گردشگری تعریف نشده است و این اقامتگاه‌ها معمولا با عنوان «مهمان‌پذیر» از این وزارتخانه مجوز می‌گیرند.

موسوی درباره تکلیف مجوز «هتل بوتیک» ‌ها که تعداد آن‌ها نیز درحال افزایش است، گفت: این اقامتگاه‌ها درحال حاضر با عنوان دیگر از جمله «اقامتگاه یا هتل سنتی» از این وزارتخانه مجوز می‌گیرند اما در اصلاحیه  آیین‌نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه‌بندی و نرخ‌گذاری تأسیسات گردشگری انواع هتل از جمله «هتل بوتیک» تعریف شده که در دریافت مجوز مشکلی نداشته باشند. اما این اصلاحیه باید نخست در شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری تصویب شود تا مصوبه هیات دولت را دریافت کند.

در  آیین‌نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه‌بندی و نرخ‌گذاری تأسیسات گردشگری مصوب 1370 که در سال 1394 اصلاح شد «تاسیسات گردشگری» این‌گونه تعریف شده است: «واحدهایی که پس از اخذ مجوزهای لازم از سازمان (وزارتخانه) و با رعایت قوانین و مقررات مربوط به شرح زیر تأسیس یا فعالیت می‌کنند:

1ـ هتل، متل و مهمانپذیر. 2ـ مراکز اقامتی خودپذیرایی شامل هتل آپارتمان‌ها، زایرسراها و خانه‌مسافرها. 3ـ اقامتگاه‌های بوم‌گردی و اقامتگاه‌های سنتی. 4ـ مراکز تفریحی و سرگرمی گردشگری. 5 ـ مجتمع‌ها، اردوگاه‌ها و محوطه‌های گردشگری. 6 ـ مراکز گردشگری سلامت از قبیل مجتمع‌های سلامت تندرستی و آب درمانی و هتل بیمارستان. 7ـ محیط‌ها و پارک‌های طبیعت‌گردی و گردشگری روستایی و عشایری. 8 ـ مراکز گردشگری ساحلی و دریایی. 9ـ واحدهای پذیرایی و انواع غذاخوری‌های منفرد بین‌راهی موجود. 10 ـ تأسیسات اقامتی و پذیرایی واقع در مجتمع‌های خدمات رفاهی بین‌راهی. 11ـ واحدهای پذیرایی واقع در پایانه (ترمینال) فرودگاه‌ها، پایانه‌های مسافربری زمینی برون شهری، دریایی و ریلی. 12ـ واحدهای پذیرایی واقع در پایانه‌های مسافری مرزی کشور. 13ـ سفره خانه‌های سنتی. 14ـ مناطق نمونه گردشگری. 15ـ دهکده‌های سلامت. 16ـ دفاتر یا شرکت‌های خدمات مسافرتی و جهانگردی. »